Kena Kejar Anjing

Sy memang fobia dengan anjing. Mujurlah di kawasan tmpt sy tinggal mmg susah nk jmpa anjing. Klu adapun anjing comel 2 je.

Pernah dulu wktu belajar kami menyewa rumah di kawasan perumahan kaum cina. Byk betul anjing besar2 ganas2. Sy pernah kena kejar anjing. waktu tu dah malam dalam pukul 10 malam, sy baru balik dari kelas. Dengan jalan yg sunyi tiba ada sekoq anjing ni dok kejar sy. Gila apa, kau ingat aku ni makanan kau ke? Saya berlari menangis2 meraung. Mujurlah ada uncle apek ni tolong halau anjing tu. Orang cina kat melaka ni bestnya prihatin dgn org melayu yg takut anjing mcm sy la.

Kisah kedua ada anjing besar tu nk kejar sy. Waktu ni sy dah pindah rumah sewa dkt taman rempah. Dan sbb takut gila anjing sy berlari2 sampai sy terkencing dlm seluar. ni kes takut anjing la ni.

Kisah paling terbaru ketika saya nak buat stocktake motor kt rawang. Ada anjing jugak dok pandang2 aku. Nk usyar lah tu.. sudah saya tak mahu masuk kereta. Tapi kawan kerja sy , shafiq nmpak sy ketakutan dia tlg halau anjing tu.

Kesimpulannya , betul ker anjing2 tu nk kejar sy? ke sy je yg perasan lebih?  Papepun sy tetap takut anjing.

Perjalanan Hidup

Ok..mari kita bercerita ttg perjalanan hidup. Setiap manusia melalui perjalanan hidup yg berbeza. Ada yg hidupnya gembira dan dilimpahi kemewahan , ada juga yg gembira tetapi hidup tidak semewah org lain. Pada saya hidup saya sama rata je. Ada suka ada duka.  kisah duka tak perlu nak kenang lama2. Cukuplah dia berada di tempatnya.

Mengenangkan peristiwa sedih dalam hidup saya hanya membawa kerugian dlm hidup saya. Tapi sy sedar sy harus menempuhi setiap peristiwa yg berlaku dlm hiudp sy dgn redha. Pengalaman memberikan kita kekuatan utk menempuhi cabaran di masa akan dtg.  Sy pernah jatuh dlm pelajaran, sy bangun utk kejayaan. Sy pernah jatuh sakit, sy melawan penyakit sehingga sy sembuh. Tapi perlu saya akui benar kata pepatah, jauh berjalan luas pemandangan.

 Belajar di Melaka selama 7 tahun memberi pelbagai pengalaman yg menjadi kekuatan utk sy lalui hidup kini. Waktu sy belajar dulu, sy jarang balik rumah. Kdg2 1 semester tu, 2 kali je sy balik rumah. Walaupun melaka n selangor xdelah jauh. Tapi sy bkn org senang utk balik selalu. Duit ptptn tu lah duit belanja sy sepanjang pengajian. buku bukan main mahal lagi. Sy mmg berdikari berada di negeri org. Bila betul2 terdesak barulah sy minta bantuan mak dan ayah.

Tapi sy seronok la belajar di melaka. Sy mengenali rakan2, sy melalui zaman remaja yg amat menyeronokkan.  Tapi kawan2 sy byk dah kahwin. Jdi komitmen mereka pun byk dgn keluarga. Cuma saya, ainaa n kak la je belum lagi. Eh kelana ngan azam pun belum kahwin lagi..hehe